Wojownicy Chaosu (ang. Chaos Warriors) - potężni, ciężko opancerzeni piechurzy, służący Bogom Chaosu.
Pochodzenie
Pośród dzikich, północnych pustkowi wszyscy ludzie oddają cześć Niszczycielskim Mocom. Ich życie jest ciężkie i pełne przelewu krwi, lecz nawet najbardziej zaprawiony w bojach człowiek północy może znaleźć chwilę pocieszenia w dzbanie wina czy w ramionach kobiety. Są jednak pośród nich i tacy, którzy czują zew Chaosu znacznie silniej niż pozostali członkowie ich klanów; ci zostawiają za sobą nieistotne sprawy śmiertelników, takie jak wygoda, ciepło, czy miłość. Poświęcają swe człowieczeństwo dla niekończącej się wojny w służbie Mrocznych Bogów.
Kiedy człowiek w ten właśnie sposób zaprzedaje duszę Chaosowi, staje się istotą budzącą strach i respekt pośród wszystkich, których zostawia za sobą. Strach ten jest uzasadniony, bowiem wojownik zyskuje piekielną siłę, a jego ciało staje się mocne i wytrzymałe. Zdarza się, że nosi stygmaty lub piętna określonego boga, jego oczy mogą stać się czarne, zaczątki rogów mogą pojawić się pod jego skórą, a zanim może ciągnąć się fetor siarki. Staje się o głowę wyższy od swych wcześniejszych towarzyszy i gardzi wszystkimi słabymi i tchórzliwymi. Każdy z Wojowników Chaosu, niezależnie od pochodzenia, cieszy się wielkim szacunkiem pośród plemion północy, bowiem w walce każdy jest wart tyle, co pół tuzina zaprawionych w bojach ludzi.
Opis
Wojownik Chaosu nie potrzebuje jadła, picia lub snu, gdyż żyje tylko rzezią. Jego schronieniem jest ozdobny pancerz, chroniący każdy centymetr jego ciała. Nie ma rodziny innej od towarzyszy wojowników, którzy
maszerują u jego boku, a każdy z nich to oprawca i szaleniec. Najważniejszy jest jego oręż, a każda zadana nim śmierć zaspokaja jego dzikie żądze. Wojownik Chaosu nie jest już prawdziwym człowiekiem – jest żywą bronią, wyostrzoną dokładnie na czekające ją krwawe zadania. To ponure i ciche indywiduum, zdolne maszerować tygodniami przez najostrzejszą zamieć czy najgęstszą dżunglę, nie zwalniając kroku.
Kiedy wojownik Chaosu staje do bitwy, zmienia się w ryczącą, niepowstrzymaną siłę. Strzały i bełty odbijają się od jego wykutego w piekielnym ogniu pancerza. Pchnięcia włóczni i halabard zbija on z pogardą, a krew wrogów rosi mu zbroję, kiedy postrzępione ostrze unosi się i opada krwawymi łukami. Wojownik Chaosu podchodzi do zabijania z zawziętością, bowiem część jego „ja” pała wściekłością do tego, kim się stał.
Jedyną dlań pociechą jest rzeź, jedyna satysfakcja w jego nowym życiu sługi bluźnierczych bogów.
Źródła
Księga Armii: Wojownicy Chaosu- str. 46
